حضرت زهرا (س) تنها دختر پیامبر(ص) پس از وفات پدرشان حوادث دردناکی را تجربه کردند که منجر به شهادت ایشان شد. به ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) ایام فاطمیه گویند که در بین شیعیان از جایگاه ارزشمندی برخوردار است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، حضرت زهرا (س) در نزد مسلمانان برترین و والامقامترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار است. حضرت فاطمه زهرا (س) برترین و کاملترین بانوی عالم است. ایشان بهعنوان یک مادر معصوم، یک دختر و همسر معصوم، با کنیهها و القاب متعددی شناخته میشوند؛ بنابراین در موقعیتها و مناسبتهای مرتبط باشخصیت ایشان، بهعنوان یک الگو برای تمامی زنان مسلمان جهان از ایشان یاد میشود. جایگاه الگوسازی از شخصیت ایشان باعث شده تا زندگی حضرت و مقاطع حساس آن، یک الگوی برجسته و پررنگ برای زنان مسلمان به شمار برود.
برای تاریخ ایام فاطمیه و شهادت حضرت فاطمه (س)، روایتهای مختلفی وجود دارند و با توجه به آنها زمان فاطمیه متفاوت است. اما در این میان علمای شیعه، دو زمان را از زمانهای دیگر بیشتر قبول دارند. روایت اول را ۷۵ روز پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) میدانند، که بنا بر این تاریخ ۱۳ تا ۱۵ جمادی الاول را ما با نام "ایام فاطمیه اول" میشناسیم. اما در روایتی دیگر گفته میشود که ایشان ۹۵ روز بعد از رحلت حضرت رسول اکرم به شهادت رسیدند، بنابراین این تاریخ را "ایام فاطمیه دوم" میدانیم که از ۳ تا ۵ جمادی الثانی ادامه دارد.
ایام فاطمیه، روزهایی است که شیعیان بهمناسبت شهادت حضرت فاطمه (س) عزاداری میکنند. ایام فاطمیه ۶ روز است، ۳ روز در ماه جمادیالاول و ۳ روز در ماه جمادیالثانی اما به صورت دهه برگزار و در عرف مردم به دهم تا بیستم جمادی الاول بنابر روایت ۷۵ روز دهه فاطمیه اول و از اول تا دهم جمادی الثانی، که بنا بر روایت ۹۵ روز دهه فاطمیه دوم گفته میشود.
حضرت فاطمه (س) مشهور به فاطمه زهرا، دختر پیامبر اسلام (ص) و خدیجه کبری (س) و همسر امام علی (ع) است. او یکی از پنجتن آلعبا است که شیعیانِ دوازده امامی آنها را معصوم میدانند. امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، حضرت زینب (س) و حضرت امکلثوم (س) از فرزندان ایشان هستند. زهرا، بَتول، سیدة نساء العالمین از القاب آن حضرت و اُمّ اَبیها (مادر پدرش) کنیه مشهور بانو فاطمه زهرا (س) است.
پس از رحلت پیامبر (ص) با توجه به سفارشهای پیامبر به خلافت و جانشینی علی بن ابیطالب (ع) گروهی از صحابه حضرت علی (ع) و بنی هاشم و افرادی دیگر از بیعت با ابوبکر امتناع کرده و در خانه حضرت زهرا (س) تحصن پیدا کردند از آن سو طرفداران خلافت ابوبکر، به رهبری عمر بن خطاب، به درب خانه حضرت زهرا (س) آمدندتا از حضرت علی (ع) و مخالفان خلافت ابوبکر بیعت اجباری بگیرند. عمر بن خطاب تهدید کرد که اگر اهل خانه بیرون نروند خانه را آتش خواهد زد. حضرت زهرا (س) در هنگام حمله عمر بن خطاب و همراهانش حضرت محسن (ع) را باردار بودند که پس از حمله و مقاومت حضرت زهرا (س)، عمر آتش طلبید و آن را بر در خانه شعله ور ساخت و سپس در را فشار داد و باز کرد و داخل شد! حضرت زهرا (س) به طرف عمر آمد و فریاد زد: یا ابتاه، یا رسول اللَّه! عمر شمشیر را در حالی که در غلافش بود بلند کرد و بر پهلوی حضرت فاطمه (س) زد. آن حضرت ناله کرد: یا ابتاه! عمر تازیانه را بلند کرد و بر بازوی حضرت زد. حضرت زهرا (س) به گونهای میان درب و دیوار آسیب دیدند که علاوه بر صدمههای سخت، جنین ایشان نیز سقط و در نهایت همه این رویدادهای تلخ و دردناک ایشان را به بستر بیماری کشاند و منجر به شهادتشان شد.
حضرت زهرا (س) به همسرشان حضرت علی (ع) سفارش فرمودند که هنگام شب او را غسل دهد و کفن کند و به خاک بسپارد تا کسانی که به او ستم کردند در مراسم ایشان شرکت نکنند و همچنین تصمیم گرفتند که قبرشان مخفی بماند. حضرت علی (ع) ایشان را در تاریکی شب به خاک سپردند و قبرشان را مخفی نمودند.